More adventures..

Na het goede nieuws te hebben gebracht dat ik in december 2 weekjes thuis kom,
Is het nu weer tijd voor mijn avonturen hier in Barcelona!

Het eerste weekend vrij nadat mam vertrokken was naar Nederland, was ik nog steeds een beetje dipperig (dat was ik de hele week). Niet omdat ik geen vrienden meer over heb hier (want die heb ik wel) of om heimwee, maar ook om andere redenen, ik ga alleen niet alles op internet plaatsen. Vrijdags heb ik heerlijk uitgerust en lekker tv gekeken, wat ik eigenlijk niet vaak doe dus dat was wel even relaxen! Zaterdag had ik met Sofia afgesproken en met Manu (een jongen die ik had ontmoet toen ik met mam uit was in Barcelona) om uit te gaan in Barcelona. Sofia nam nog twee meiden mee, Corry & Carlotta uit Duitsland, twee hele leuke meiden, weer twee vriendinnen erbij! Manu nam nog 2 vrienden van hem mee, later kwam Miia er ook nog bij die moest eerst werken. Het was een ontzettende gezellige avond met frisse nieuwe mensen! Veel gelachen en gedanst!

De terug weg nam ik voor het eerst alleen de trein ‘s nachts/‘s morgens terug naar Castelldefels, normaal ging Sandra altijd mee terug. Gelukkig weet ik alles heel goed te vinden. Eenmaal in de trein was ik toch wel behoorlijk moe. Maar ik ben niet het type dat echt kan en gaat slapen in de trein, ik zie liever wat er om me heen gebeurd. De trein stopte bij het 2e station voordat je bij Castelldefels aan komt genaamd ‘Viladecans’ ik zat te kijken naar een Chinese vrouw met een koffer en 3 volle tassen, ze tilde eerst haar koffer en een tas in de trein, daarna haastte ze zich weer naar buiten voor haar andere 2 tassen, ze moest snel weer terug naar de trein want de deuren begonnen al te piepen (een teken dat ze dicht gaan), gelukkig..ze had het net op het nippertje gehaald, de trein begon weer te rijden, maar de trein remde gelijk weer, heel hard. De vrouw met haar tassen en koffer stond niet stabiel, ze vloog over haar tassen en koffer heen, lang uit in het gangpad, gelukkig schoten mensen haar gelijk te hulp. Wat bleek iets later? Er liep een grote groep jongens over het spoor, wat bezielde hen? Hoe durven ze nog over het spoor te lopen na het ongeluk bij station ‘Castelldefels Platja’ waarbij 12 mensen om het leven zijn gekomen. Deze trein mocht dan wel net stoppen bij een station, je loopt niet over het spoor waar het niet mag, toch? Dat zou ik hier namelijk zeker niet doen. Als je ziet hoe gigantisch hard de treinen hier langs stations rijden als ze niet hoeven te stoppen bij dat station, daar schrik je echt van! Toen de trein eindelijk weer kon rijden nadat alle jongens van het spoor af waren stopten we bij het treinstation voor ‘Castelldefels’ genaamd ‘Gava’ er kwam een man naar binnen lopen, hij riep iets in het Spaans en liep weer naar buiten, ik kon het niet verstaan, een paar mensen stonden op en de rest keek om zich heen, na een tijdje begonnen steeds meer mensen op te staan en naar buiten te lopen, ik dacht nog ‘Nee hè, moeten we zeker wachten op de volgende trein in de kou terwijl ik nog maar 1 station moet’ ik besloot achter de andere mensen aan te lopen. Buiten zag ik dat iedereen naar het achterste treinstel liep, dus dat deed ik ook. Na 10 minuten wachten toen iedereen eindelijk was overgeplaatst ging de trein verder naar ‘Castelldefels’ waarom we nou van trein moesten verwisselen, weet ik nog steeds niet. Maar 1 ding is zeker, mijn eerste ritje alleen terug ‘s nachts was een heel avontuur ;) .

Na het weekend was ik gelukkig weer een stuk vrolijker, mede dankzij oom Guido, zuslief, mam & pap. En natuurlijk het gezellige weekend wat ik had gehad. Ook ben ik aangenomen op de goedkoopste maar goede Spaanse school in Barcelona. Dat scheelt ontzettend veel, want ik betaal voor 4 maanden 183,- euro en op een andere school betaal je al gauw 500/600,- voor 2 maand! So, I’m really happy. Want dit is natuurlijk ook 1 van de redenen dat ik hier ben, ik wil graag Spaans leren en het in de praktijk uitoefenen! Het was een pittig weekje, omdat ik 2,5 dag alleen met Anton ben geweest en dat is al best zwaar met zo’n kleine, helemaal als je een dip week ervoor hebt gehad. En ik werd ook nog ziek Donderdag. Maar heb het goed overleefd gelukkig! Je merkt toch wel dat zo’n kleintje gehecht aan je raakt en echt helemaal op je vertrouwd.

Die Vrijdag sprak Aldo me aan op Facebook, echt een ideale website, iedereen over de wereld gebruikt het. In Nederland gebruikte ik het eigenlijk niet, maar hier kan ik niet meer zonder ;) ! Hij vroeg of ik die avond mee uit ging in Castelldefels, op zich wou ik wel, maar ik was ook behoorlijk moe & net ziek geweest. Uiteindelijk besloot ik om wel te gaan. We zijn naar de barretjes gegaan bij ‘Playafels’ dat is bij het Strand in Castelldefels. Onderweg naar het strand toe hadden we contact met een vreemde jongen, aardige gast. Aangekomen bij de barretjes wouden we naar het leuke barretje ‘Buddha’ gaan, blijkbaar hadden meer mensen dat idee, want het zat er bom vol! We besloten maar naar dance bar california te gaan. Het was ontzettend gezellig daar, alleen een beetje moeilijk communiceren met die gigantisch harde muziek. We hebben veel gelachen, ook om een oude kleine man, iedereen kent hem in Castelldefels (behalve ik), Aldo vertelde dat hij altijd wel in barretjes te vinden is en dat hij erg grappig danst, soms als een robot. Ik zei nog tegen Aldo, misschien is hij wel eenzaam omdat hij geen vrouw heeft. We zaten even naar de man te kijken, maar hij kreeg door dat Aldo keek, wij zaten te lachen en dat zag hij ook, hij ging nog meer dansen terwijl hij naar Aldo keek, ik kwam niet meer bij van het lachen. Het leek net of hij met hem zat te flirten. Aldo zei; ‘misschien is hij wel homo en heeft hij daarom geen vrouw’. We besloten toch maar niet meer zoveel naar de man te kijken en te lachen.

Na een tijdje waren we het geschreeuw in elkaars oor wel zat, we besloten buiten op het terras ons drankje verder te drinken, daar kwamen we vrienden van Aldo zijn zus tegen, hele aardige mensen allemaal! Ze hebben ons nog op de foto gezet, maar tot nu toe heb ik die foto nog niet gekregen, haha!
Het was bijna 3 uur en de bar ging sluiten, maar wij hadden onze glazen nog niet leeg, dus besloten we om die mee te nemen, maar de weg waar we normaal gesproken langs zouden gaan , stond politie, dus namen we een om weg richting bushalte, het regende ook nog en een lol dat we hadden! (sorry mensen, maar jullie hebben ooit (vroeger) ook wel eens iets gedaan wat niet mag toch?) Bij de bushalte aangekomen bleek dat er pas weer een bus zou gaan om 6 uur, we moesten nog dikke 2 uur wachten, in de regen! We kwamen al gauw aan de praat met een man uit Pakistan die rozen en hoedjes verkopen, jullie kennen ze vast wel! Eerst wou hij ons een roos aansmeren, al snel gaf hij de hoop op en begonnen we gewoon te kletsen met zijn 3en, het bleek een hele aardige verlegen man te zijn, die weinig Spaans spreekt, nog minder dan ik en zijn leven is; hoeden verkopen en bloemen. Na een tijdje gaf hij ons twee hoedjes, Aldo zei ´dat kunnen we niet aannemen, anders betalen we je wel´ maar de man bleef erop staan dat we het aannamen, best lief. Vooral omdat je weet dat hij hard werkt voor zijn geld, dag en nacht. Hij zei dat zijn naam Prince was, maar dat geloof ik nog steeds niet! Haha. We raakten ineens aan de praat met nog een jongen, en voor ik het wist stonden we met zijn vieren in een bar die al dicht was, de jongen die we als laatst tegen kwamen werkt daar, hij is Braziliaans, we kregen gratis drinken. Erg aardig, echt een aparte avond vol met aardige mensen die we op straat hebben ontmoet, haha.

Weer een week hard werken was aangebroken, de laatste week voordat mijn Spaanse lessen eindelijk zouden gaan beginnen. Kreeg te horen dat ik Zondags moest werken omdat Eva moest werken en Alex ook. Dus Vrijdag was de enige avond dat ik uit zou kunnen gaan (Ja mensen, het lijkt alsof ik niks anders doe, maar dat is niet zo. Ik maak het meeste mee in mijn vrije tijd en dat is in het weekend. En dan ga ik inderdaad vaak uit!). Er was dat hele weekend ook feest in Barcelona, ‘Festa la mercè’ (op z’n Catalaans), die avond zouden we met de meiden naar een concert van Awadi en anderen gaan.
Gelukkig had ik van te voren alle tijd om me klaar te maken, dus deed ik rustig aan. Na het douchen deed ik mijn slaapkamerdeur op slot zodat ik rustig kon omkleden. Na dat ik aangekleed was wou ik mijn make-up gaan doen, wat blijkt..ik krijg de deur niet meer open! Mijn slot kon ik er zo uit halen, maar de deur bleef op slot. Dus ik Eva bellen, pakt ze niet op. Nog een keer bellen, geen gehoor. Dus ik een sms’je sturen. En maar wachten, meer kon ik niet doen. Want mij föhn en make-up lagen in de badkamer. Na een tijdje gewacht te hebben belde ik Eva weer, want het begon al later en later te worden. En het nadeel is dat de laatste trein vanuit hier naar Barcelona al om 22.36 gaat. Gelukkig, nu pakte ze wel op. Ze kwam naar beneden, samen met Alex, die inmiddels terug gekomen was van zijn werk en Anton. Was wel even een raar moment, maar ze reageerden lief, gelukkig. Daarna was het opschieten geblazen! Want ik moest eigenlijk al in de trein zitten voordat het concert begon.

Eenmaal aangekomen bij een kathedraal in Barcelona (nee, niet DE kathedraal), kon het feestje beginnen! Er was ontzettende leuke muziek en een goede sfeer onder alle mensen. Sofia, Miia en 3 vrienden waren er al toen ik kwam aanlopen samen met Carlotta die ik dat weekend ervoor had ontmoet. Ze waren met 2 jongens (weet zo de namen niet meer ) en 1 Fins meisje (Alina). Aardige lui, alleen was 1 jongen een beetje erg aangeschoten, hij maakte veel grapjes, dat konden Alina en Carlotta niet zo zeer waarderen . We zouden eigenlijk ook meeten met Aldo, maar hij en zijn vriend gingen naar een ander concert dus ik zou hem bellen om af te spreken waar en wanneer we afspraken, dus ik belde hem. Geen gehoor. Misschien lag het eraan dat ik met mijn Nederlandse mobiel belde en hij geen beltegoed had (je betaald ieder een deel) & ik had geen geld op Mn Spaanse mobiel, dus Sofia probeerde Aldo te bellen, ze sprak hem even maar toen viel de verbinding weg. Dus wij gingen door met feesten, na een uurtje keek ik weer op mijn telefoon, Aldo had 2 keer gebeld, dus ik Aldo weer terug bellen, kon hij me niet verstaan, dus hij riep dat ik later terug moest bellen of zo iets. Half uur later belde ik terug, eindelijk had ik hem aan de telefoon. Om alles snel te regelen gaf ik Sofia aan de telefoon die kan goed Spaans. Al kwamen we niet verder, want hun wouden daar nog blijven tot het eind, tot 4 uur ongeveer en wij wouden al naar een discotheek omdat we anders 20 minuten met de metro naar hun toe moesten. Dus wij gingen na City Hall dat is een discotheek, het was ontzettend gezellig, Alina, Carlotta en de twee jongens waren inmiddels weg. Alina wou naar huis, Carlotta moest ‘s morgens vroeg weer werken en de twee jongens waren ergens anders. Na een lange avond gingen we rond 5.30u. De discotheek weer uit, het was mooi geweest! We waren erg moe en de treinen begonnen weer te rijden. Miia kon de metro nemen vlak bij de discotheek en Sofia kon daar de trein nemen, bij station Catalunya, dat kan ik helaas niet. Moest nog een stukje lopen naar Passeig de Gracia. Ik was net op het station gearriveerd toen ik gebeld werd door raad eens..Aldo. Hij zei dat hij bij Sofia op het station was met een vriend van hem, ze hadden geprobeerd om City Hall binnen te komen maar het was al te laat, dus niet gelukt. Hij zou met de bus terug naar Castelldefels gaan. Na dat ik had opgehangen, keek ik op mijn mobiel en ja hoor een tijdje terug had Aldo weer drie keer gebeld. Het was een leuke avond, maar hoe vaak kun je iemand mislopen op 1 avond? ;)

Zondag was ik de hele dag alleen met Anton tot Maandag avond rond 18 uur. Het was een vermoeiende dag maar alles ging gelukkig goed. Anton en ik zijn samen naar de film ‘Astro boy’ geweest. Helaas was de film in het Catalaans, dus kon ik mijn Spaans niet echt bijspijkeren. Ik begreep gelukkig alles wel! Maandag was eindelijk de dag dat mijn eerste officiële Spaanse les zou gaan beginnen, ‘s morgens eerst ontbeten met Anton en hem naar school gebracht. Op mijn school aangekomen kon ik gelukkig al gauw mijn lokaal vinden namelijk nummer 76, helemaal boven in het gebouw, 12 trappen omhoog. Ja ja, dit doe ik elke dag nu, 12 trappen omhoog en 12 trappen omlaag. Bij de lift staat altijd een rij, heb geen zin om daar op te wachten! De eerste les was ontzettend leuk, zit met zo’n 20 mensen in 1 klas. Ben blij dat ik al wat Spaans kan en dat ik hier al bijna 3 maanden ben, want de lessen zijn helemaal in het Spaans en we leren best veel per les! Tot nu toe heb ik deze week nog niet veel nieuwe dingen geleerd, omdat ik dus al wat dingen ken, maar er word zoveel besproken, dat ik zeker weet dat ik gauw veel nieuwe dingen leer! Woensdag (gisteren) hadden we helaas geen les, i.v.m. stakingen in Barcelona, in heel Spanje waren trouwens stakingen, omdat de regering met de pensioenen van de mensen wil gaan knoeien. Gisteren toen ik deze video beelden op een Spaanse nieuws site bekeek, besefte ik eigenlijk pas dat het er best heftig aan toe ging. Ben blij dat ik niet liep waar ik normaal wel loop, namelijk bij Passeig de Gracia. Bekijk zelf dit filmpje maar: http://www.elperiodico.com/es/videos/economia/20100929/disturbios-centro-barcelona/380272.shtml en deze:
http://www.elperiodico.com/es/videos/economia/20100929/enfrentamientos-paseo-gracia/380552.shtml
Vandaag was gelukkig alles weer normaal in Barcelona, niks meer van de resten van gisteren te zien!

Morgen is mijn laatste dagje school van deze week en dan is het weekend, nou ja, weekend..Voor mij niet, ik moet werken omdat Alex en Eva weer weg zijn, best jammer. Is best veel, zoveel achter elkaar werken. Gelukkig heb ik Maandag ook weer M’n Spaanse lessen, ga er erg graag naar toe! 09-10-2010 heb ik dan eindelijk weer een keer weekend, gelukkig wel, want dat is ook Miia’s laatste weekend in Barcelona, dat word een big afscheidsfeestje dus! O ja, 5 oktober ben ik hier precies 3 maanden!
(ja ja, voor die ene persoon die zei dat ik het nog geen 3 maanden zou volhouden, het bewijs is volgende week Dinsdag!)

Hasta pronto!

Un abrazo

P.s. Als er nog geen foto’s staan, kijk dan later nog een keer want dan zijn de foto’s er bij up-ge-load! (dat duurt altijd even)