Het aftellen is begonnen..

Lieve allemaal,

Zal proberen de laatste 2 weken iets meer te schrijven, zo dat ik niks meer achterloop en met een goed gevoel naar huis kan ;). Heb nu meer tijd want de Spaanse lessen zijn afgelopen (helaas)!


Begin bij waar ik gebleven was,
Voor dat ik naar Nederland kwam om 2 weken vakantie te vieren hebben we nog Alex zijn 40e verjaardag gevierd. Dat deden we met vrienden van hem in een huis in de bergen. Ook ben ik nog met de twee Duitse meiden naar de kerstmarkt geweest, dat was een beetje een teleurstelling, omdat het alleen maar bestond uit dezelfde dingen. En je kon je haast niet bewegen door alle mensen om je heen, dan had de kerstmarkt hier in Castelldefels veel meer sfeer, verschillende kraampjes, leuk kerststalletje en kerstmuziek, werd er wel een beetje droevig van omdat ik daar helemaal alleen was. Ik was het behoorlijk beu. Voor mijn gevoel ging op dat moment de tijd echt als een slak. De tijd in Nederland daar in tegen vloog voorbij! Vond het ontzettend moeilijk om weer terug naar Spanje te gaan, zag niet zo goed waarvoor ik het eigenlijk nog deed.

De tijd in Nederland vond ik echt super, wel jammer dat ik weinig met pap heb kunnen doen omdat hij ziek was, maar dat halen we wel weer in als ik terug ben. Ook heb ik niet iedereen kunnen bezoeken die ik wou bezoeken, sorry daarvoor. Dat halen we ook wel weer in als ik terug ben in Nederland ;)!

Gelukkig voel ik me inmiddels een stuk beter, kom op, heb 6 maanden al gehad, die ene maand kan er ook nog wel bij! Toen ik hier in huis aankwam was alleen Eva er, ik was bezig met mijn kleren uit de koffer te pakken toen ik Anton’s stem boven hoorde, “ja waar is Jessica dan?”, “beneden ga maar hallo zeggen”, “Is ze beneden waar is ze dan?” hij durfde niet naar beneden dus ik ging naar boven, Hij was ontzettend verlegen maar wel erg blij om me te zien, de volgende dag had hij alweer een grote mond, haha. Hij vind het fijn dat ik er weer ben, hij wou alleen maar dingen met mij doen , hij kroop ook veel bij me, toch een teken dat hij me lief vind, al probeert hij natuurlijk wel stoer te blijven want lief zijn is natuurlijk niet stoer! Ook heb ik vrijdag (14-01-’11) een tekeningetje van hem gekregen, zal het hier onder plaatsen bij de foto’s.

Vorige week dinsdag had ik mijn laatste schooldag, super jammer! Eén van de leukste dingen van mijn avontuur waren toch wel mijn Spaanse lessen, ging er heel graag naar toe! Heb Woensdag mijn schriftelijke toets gedaan, het ging iets minder dan de vorige keer, maar heb het wel gehaald, denk ik! Donderdag had ik mijn mondelinge examen, was er ontzettend zenuwachtig voor ook werd er van te voren nog wat veranderd, namelijk dat ik een andere partner zou krijgen, omdat er mensen waren gestopt en Avinash, Hui en ik een groepje van 3 hadden. Juf had lootjes gemaakt en een klasgenoot moest het eruit trekken, wie er samen zou moeten met Toni, de onverstaanbare Chinees. Helaas werd ik getrokken uit de bak met lootjes. Na mijn schriftelijke examen werd ik nog zenuwachtiger, ik voelde dat die toets goed was gegaan, dus alles hing af van mijn mondelinge examen.

Donderdag in de trein naar school probeerde ik nog wat te oefenen, opeens was ik alles kwijt, ik kon bijna wel huilen, zo gestrest werd ik er van! Op school zat Toni er al, na 5 minuten werden we naar binnen geroepen, ik was ontzettend nerveus & dat zei ik ook tegen de juf, ze zei dat we rustig moesten blijven en begon een beetje te praten, later bleek dat het samen praten al een deel van het examen was, daarna moesten we uit een heleboel op de kop liggende blaadjes 2 blaadjes pakken en die voor jezelf bekijken. Daarna moest je er 1 van kiezen die je wou beschrijven aan de ander. Ik had 1 blaadje met 4 mensen erop, leek een soort van reclame of een band, het zag er makkelijker uit, maar mij was niet echt duidelijk wat ze op de foto deden. Dus nam ik de foto waar een oude man bij een vuurtoren aan de zee viool aan het spelen was. We moesten vertellen wat, en wie we op de foto zagen, wat diegene aan het doen was en hoe hij eruit zag, wat voor een kleren hij droeg en waar hij dat deed. Het ging me vrij goed af! Toni had een foto met een vrachtwagenchauffeur die een broodje aan het eten was. Bij hem ging het iets minder goed. Daarna moest ik een roze kaartje uit een envelop pakken en daar moesten we een gesprek over beginnen, het volgende stond op het kaartje: Vinden jullie Barcelona leuk en wat vinden jullie leuk aan Barcelona? En waarom?
Gelukkig geen lange ingewikkelde vraag, eerst begon ik met vertellen en later Toni, daarna bleef ik maar doorvragen om het gesprek gaande te houden alleen begreep hij niet alle vragen en vroeg hij niks terug. Na dit gesprek vroeg juffrouw nog of het normaal is in jouw land om mensen in je huis uit te nodigen. Daarna was het klaar en praatte ze nog een beetje na, Toni probeerde een beetje uit te vissen of het goed genoeg was. En hij zei; “Jessica praat veel beter dan ik doe” Juf keek me lachend aan en zei, “ik vergelijk niet, maar Jessica is inderdaad goed” Ze liet hem daarna ook wel weten dat het van hem beter kan en dat hij dat wel wist. Dat van mij was gewoon goed. J Ze zei ons ook dat we in het begin op het puntje van onze stoel zaten en daarna relax naar achteren, dat had ik zelf niet door. Maar voelde me een stuk zelfverzekerder dan in het begin. Nu afwachten wat ik voor mijn schriftelijke examen heb voor elk onderdeel. Dat hoor ik de 25e en dan krijg ik ook mijn document, soort van certificaat.

Zaterdagmiddag heb ik eindelijk mijn plan door gezet wat ik al een heel tijdje wou maar elke keer de tijd niet voor nam! Namelijk het kasteel bekijken van Castelldefels, daar aangekomen (even flink bult op) was het kasteel niet heel bijzonder maar het uitzicht was mooier dan ik had verwacht!! (foto’s hieronder) Zaterdagavond heb ik gezellig met Hanneke tapas gegeten bij Sinatra, zij was er nog nooit wezen eten, ze was erg enthousiast, helaas was het voor mij waarschijnlijk de laatste keer bij Sinatra, Goodbye sweet and hardworking people! De terug weg bij de trein, deed een man de poort al dicht terwijl mijn laatste trein naar Castelldefels om 12.08 gaat vanaf dat station, het was nog maar 12 uur, ik vroeg of ik er door mocht, hij vroeg waar ik heen moest, dus ik zei naar Castelldefels, zegt hij, er rijden geen treinen meer terwijl er op dat moment nog werd omgeroepen dat er een trein aan kwam. Beetje jammer. Dan maar de nachtbus nemen, alleen waar staat die ook alweer? Ergens bij Catalunya, dus loop ik mijn gevoel achter na, en ja hoor, ik kom aan bij een paar nacht bussen, maar helaas.. niet de mijne, heb helemaal in het begin ooit eens een nachtbus genomen vanaf Barcelona met Sandra, maar waar ook alweer? Gelukkig belde Hanneke mij op na dat ik haar een smsje had gestuurd, Zij kon zo via internet kijken waar ik moest zijn, ik zat wel aan de goede straat, alleen helemaal aan de andere kant! Ik was pas rond 2 uur thuis, de bus duurt namelijk veel langer dan de trein, ben ik even blij dat die bus stoelen heeft :P .

Zondag ben ik met Carlotta, Corry en Jennifer (2 Duitse en een Fins meisje), naar de bioscoop geweest, dicht bij strand Barceloneta, genaamd Yelmo cine. We zijn naar “Amor y otras drogas” geweest (love and other drugs) en het leuke was, de film was in het Engels en de ondertiteling in het Spaans, erg handig om te oefenen dus..al ging de ondertiteling wel snel! De film was leuk, humor en drama, we vonden wel dat er in het begin te veel seks in de film was, voor ons vrouwen was het al wel duidelijk dat het om seks draaide, al was het wel mooi gefilmd, niet heel ordinair of zo. Er zat ook wel meer inhoud in de film dan ik op dat moment dacht. Leuk voor mannen en vrouwen, haha! (begin voor mannen en het einde voor vrouwen ;) )

Dinsdag (gisteren) had ik een beetje vrije tijd om Barcelona in te gaan, heb even gewinkeld (leuk jurkje gehaald) & nog een paar foto’s gemaakt van dingen die ik al wel had gezien maar nog niet op de foto had gezet (zal ze hier onder plaatsen, als ze er nog niet staan, betekend dat.. dat ik nog bezig ben met uploaden).
Na een tijd gelopen te hebben ging ik bij een doorgang in een rustige inham zitten. Een man die iets verderop zat, had gezien dat ik foto’s aan het maken was. Hij vroeg (in het Spaans) of ik ook op de foto wou en dat hij dat wel zou maken. Ik twijfelde even (misschien wilde hij de camera meenemen, in Barcelona weet je maar nooit), maar mijn intuïtie zei dat het wel kon, dus gaf ik de camera. We raakten aan de praat, hij bleek familie te hebben in Nederland, in Zoetermeer en hij is gek op pannenkoeken, grappig hoe hij het uitsprak, maar mijn Spaans zou ook wel grappig klinken voor hem. Ook vond hij de ronde koekjes met binnen in “caramelo” erg lekker, ik zo; “Stroopwafels!” Hij; “ja stroopwafels!”. Hij stelde me voor dat hij me wat dingen zou laten zien, leuke straatjes, daar stemde ik mee in en we gingen op pad (ondertussen lette ik wel op mijn tas en was ik af en toe een beetje achterdochtig bij dunne mensloze straatjes) verder was het heel gezellig en liet hij me mooie dingen zien, waar ik nooit zelf op was gekomen! We praatten overigens de hele tijd in het Spaans en hij gaf me nog complimenten over mijn Spaanse kwaliteiten voor de korte tijd dat ik hier ben. Het bleek verder een hartstikke aardige man, zonder rare bedoelingen. Mensen hier zijn ook vaak veel enthousiaster, en spontaner!

In mijn vorige blog had ik beloofd dat ik verschillen tussen Spanjaarden en Nederlanders zou typen, nou dat doe ik nog wel in 1 van mijn blogs! Ook als ik thuis ben zal ik een blog schrijven hoe het is om weer thuis te zijn!

Un besito!